Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

ΚΛΟΝΤ ΜΟΝΕ-ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ......


ΑΝΑΤΟΛΗ


Η αποθέωση της φύσης, η έξαρση των χρωμάτων, η ποιητική απεικόνιση των τοπίων, το λαμπρό φως που αντικατοπτρίζουν ο ουρανός και η γη, οι εξιδανικευμένες ανθρώπινες φιγούρες είναι τα στοιχεία της ταυτότητας του εικαστικού έργου του Κλοντ Μονέ.

Γεννήθηκε στο Παρίσι, στις 14 Νοεμβρίου του 1840. Ο πατέρας του, ήταν εύπορος έμπορος της εποχής, που διακινούσε προμήθειες πλοίων. Το 1845, η οικογένεια του μετακόμισε στη Χάβρη, που αποτελούσε σημαντικό λιμάνι, στις όχθες του Σηκουάνα. Το 1858 γνωρίστηκε με τον Ευγένιο Μπουτίν, ο οποίος αποτέλεσε έναν από τους πρώτους δασκάλους του Μονέ και τον ενθάρρυνε να ζωγραφίσει την ύπαιθρο, σύνηθες θέμα για ζωγράφους εκείνης της περιόδου. Τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε στο Παρίσι όπου συνέχισε τις σπουδές του στην Ελβετική Ακαδημία (Academie Suisse) και ήρθε σε επαφή με έργα σημαντικών ζωγράφων επισκεπτόμενος το Μουσείο του Λούβρου. Παράλληλα, γνώρισε τον Καμίλ Πισαρό και τον Γκουστάβ Κουρμπέ. Την περίοδο 1860-1862, επιστρατεύτηκε και ταξίδευσε στην Αλγερία. Λόγω προβλήματος της υγείας του, κατάφερε να απολυθεί από το στρατό περίπου το 1862, ενώ σημαντικό ρόλο σε αυτό φαίνεται πως διαδραμάτισε και η θεία του, η οποία μάλιστα υποχρέωσε τον Μονέ να παρακολουθήσει μαθήματα ζωγραφικής σε κάποιο πανεπιστήμιο. Ο ίδιος ο Μονέ, απέφυγε να εγγραφεί σε κάποιο πανεπιστήμιο, ωστόσο παρακολούθησε μαθήματα, για περίπου δύο χρόνια, στο ατελιέ του Σαρλ Γκλαίρ (Charles Gleyre), όπου συνδέθηκε φιλικά και με τους Ρενουάρ, Μπαζίλ και Άλφρεντ Σίσλευ. Ο τελευταίος μάλιστα, απεικονίζεται σε όλες τις μορφές τού πίνακά του "Πικ-Νικ". Πέρα από τη φιλία που αναπτύχθηκε μεταξύ τους, μοιράζονταν κοινές ιδέες για τη ζωγραφική, οι οποίες αργότερα θα μετουσιώνονταν στο κίνημα του ιμπρεσιονισμού

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΩΝ ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ

b>Η ανάγκη αλλαγής/ βελτίωσης της συνθήκης της διδασκαλίας οδηγεί τους εκπαιδευτικούς στην αναζήτηση νέων εργαλείων των οποίων η αξιοποίηση μπορεί να προωθήσει θεμελιώδεις αρχές της μαθητοκεντρικής προσέγγισης όπως η ολιστική μάθηση, η ολο/πολύπλευρη /σφαιρική αντιμετώπιση ενός θέματος, ή της γνώσης γενικότερα, γνώσης βασισμένης στα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες του μαθητή, για την κατάκτηση της οποίας απαιτείται υλικό που κινητοποιεί την ενεργό συμμετοχή, που υποστηρίζει τη σταδιακή αυτονόμηση και που βοηθά τον/την εκπαιδευόμενο/η να αναπτύξει κριτική σκέψη. Οι αρχές της προσέγγισης επίσης συμπεριλαμβάνουν την ολιστική αντιμετώπιση του ατόμου που βρίσκεται σε διαδικασία μάθησης και το σεβασμό στην προσωπικότητά του. Η στάση αυτή αφορά όχι μόνο τις ανάγκες που επιβάλλει η ηλικία και το στάδιο κοινωνικο-ψυχο-διανοητικής ανάπτυξης που βρίσκεται το άτομο, αλλά και την αναγνώριση και την αποδοχή των ιδιαίτερων κλίσεων που διαθέτει.